آشنایی بیشتر با ایمپکت مدیفایر

بهبود مقاومت ضربه ای ترکیبات نقش گروه مهمی از افزودنی ها است. اصلاح‌کننده‌های ضربه، شکنندگی ذاتی یا شکنندگی ناشی از دماهای زیر صفر، حساسیت به شکاف و انتشار ترک را جبران می‌کنند. این مکانیسم معمولا شامل وارد کردن یک جزء الاستومری یا لاستیکی است که می تواند انرژی ضربه را جذب کند یا آن را از بین ببرد. بهبود عملکرد ترکیبات پلی (اتیلن ترفتالات) (PET) و پلی (بوتیلن ترفتالات) (PBT) با استفاده از اصلاح کننده های ضربه مختلف با استفاده از ابزارهای تحلیلی مختلف مورد مطالعه قرار گرفت. مقایسه داده های مقاومت ضربه به دست آمده انجام شد. افزایش قابل توجهی در چقرمگی با استفاده از 10٪ الوالوی AC در یک ترکیب 60-40 PET و PBT مشاهده شد، علاوه بر این، ترکیب خوبی از استحکام کششی و استحکام ضربه در ترکیب 60-40 PET و PBT با استفاده از پلی پروپیلن کوپلیمر B220 MN به عنوان یک اصلاح کننده ضربه مشاهده شد. همچنین تلاشی برای بررسی فرمول های شیمیایی مواد تشکیل دهنده و مخلوط های تازه تشکیل شده با استفاده از تکنیک کیفی مطالعات فروسرخ انجام شد. نتایج مطالعات مکانیکی مخلوط‌های تازه تشکیل‌شده نیز با آنالیزهای مورفولوژیکی، ساختاری و حرارتی انجام‌شده در تحقیق حاضر مرتبط بود.

مواد پلیمری سخت شده توجه را به خود جلب می کنند. نقش این گروه مهم از افزودنی ها بهبود مقاومت ضربه ای با هدف غلبه بر شکنندگی ذاتی و بهبود حساسیت بریدگی اجزای ارزان قیمت با خواص پایین است. نیاز کلیدی اصلاح کننده ضربه، توانایی اتصال شیمیایی یا مکانیکی با پلیمر ماتریس است، در چند دهه اخیر مطالعات روی ترکیبات پلی (اتیلن ترفتالات) (PET) – پلی (بوتیلن ترفتالات) (PBT) توسط محققان مختلف انجام شده است.

جزئیات بیشتر

کالریمتری اسکن تفاضلی برای تعیین اطلاعات کمی و کیفی در مورد تغییرات فیزیکی و شیمیایی که شامل فرآیندهای گرماگیر یا گرمازا یا تغییرات در ظرفیت حرارتی نمونه است، استفاده شد. ذوب و کریستالیزاسیون و مطالعات حرارتی مربوط به مخلوط با استفاده از کالریمتری اسکن تفاضلی (9PT24 M/Mettler Toledo، Powai، Mumbai) انجام شد. روش اسکن دنبال شده برای آنالیز حرارتی با حرارت دادن نمونه از 25 تا 260 درجه سانتیگراد با سرعت 10 درجه سانتیگراد در دقیقه-1 و سپس خاموش کردن و گرم کردن مجدد با همان سرعت تا 260 درجه سانتیگراد در طول اسکن دوم انجام شد. میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) با استفاده از 6380A/Jeol (توکیو، ژاپن) انجام شد. نمونه ها تحت شرایط برودتی برای بررسی ریزساختاری شکسته شدند، نمونه ها پس از پوشش پلاتین قبل از نصب در محفظه SEM مشاهده شد.

مشاهده شد که بلورینگی الوالوی AC 25 درصد است و افزودن 2 درصد الوالوی AC در ترکیب K و 10 درصد الوالوی AC در مخلوط L به ترتیب 16 و 19 درصد در این مخلوط های اصلاح شده باعث ایجاد تبلور می شود. تبلور ترکیبات K و L حدود 15 تا 25 درصد کمتر از کریستالین تشکیل دهنده آن Elvaloy AC است. ترکیب L از 81 درصد دامنه آمورف در ساختار خود تشکیل شده است.

هم پلیمریزاسیون ممکن است خطی بودن ساختار مولکولی را کاهش داده باشد، و بنابراین، بالاترین استحکام ضربه‌ای ترکیب L را می‌توان با این ساختار مولکولی شاخه‌دار نامتقارن مرتبط کرد.17 مقدار بلورینگی مشاهده‌شده PP-cp 60٪ است و افزودن 2٪ PP-cp به مخلوط N و 10٪ PP-cp به مخلوط P باعث افزایش تدریجی بلورینگی می شود.